loopjedroomen.reismee.nl

En dan nu.... Nat, natter, natst.....

Vanmorgen konden we wat langer slapen. Rond 8 uur wakker. En een heerlijk ontbijtje verzorgd door Bruce en Penny from England....Eggs with bacon. Voor Marijke een gekookt eitje, vind ze lekkerder.

Om 9.30 in de wandelschoenen en poncho want sinds gistermiddag regent het aan een stuk. En het is koud..... Maar we gaan ervoor!! De etappe van vandaag is "maar" 15 km. Ik heb mij thuis best wel voorbereid maar het is toch heel anders dan ik mij had voorgesteld. Vandaag weer veel klimmen en dalen. Maar dat schept ook steeds nieuwe horizonnen,

Wederom een prachtig landschap, vandaag met watervalletjes. Met mooi weer zijn die er hoogst waarschijnlijk niet. Ik ben zooo blij dat Marijke mee is, alleen had ik het niet gekund. Soms heel steil naar beneden, zou met stokken ook niet te doen zijn geweest. Inhet begin herhaaldelijk gedacht, ik ga terug..... maar natuurlijk niet gedaan. Ook een snelstromend riviertje met stapstenen overgestoken. Eerst 10 schietgebedjes, diep ademhalen en dan hand naar de overkant!

En weer een breed scala aan bloemen, maar allemaal naar beneden hangend door de regen. Ik heb geen foto's gemaakt, mijn camera zat verpakt in t plastic, net als mijn andere spullen.

We zijn vandaag meerdere keren een klaphek doorgegaan, voor mij het symbool van afsluiten en weer aan een nieuw stuk beginnen. En 1 keer was dat best spannend...... Marijke liep 30 meter voor mij. Ik liep zonder bril vanwege de regen. En ineens, uit t niets, een wit beest naast mij. Ik dacht een wolf.... durfde Marijke niet te roepen.... pfff, lanzaam doorlopen, niet kijken..... maar t beest liep mee!!!!! Marijke draaide zich om en werd enthousiast want zij is een dierenvriend..... Maakte zelfs foto's..... Maar toen t witte beest en ik langzaam dichter bij kwamen dacht ook zij dat t een wolf was...... Hij bleef ons volgen..... Ineens was ie weg. Ik pakte een grote steen, dan had ik een wapen als ie ons zou aanvallen.... Misschien was t wel een wilde hond. Daar had ik over gelezen...... Ineens stonden we oog in oog met een kudde schapen en wie stond daar tussen? "De wolf". Het was dus een sheepdog....... Toen we de kudde voorbij waren volgde hij ons nog een poosje. Maar kwam er achter dat wij niets van plan waren en verdween..... Gelukkig kwam er al snel weer een hek zodat we dit avontuur achter ons konden laten.

Vandaag dan ook eindelijk de zwarte varkentjes gespot. Weliswaar maar 2, achter een hek, maar toch....

Onderweg werd ik mij er weer van bewust dat dit geen gewone wandelvakantie is. Soms, als we even apart lopen, komt mijn vorige tocht weer naar boven.... En het besef dat de camino het hele leven symboliseert. Met up's en down's maar dat er altijd mensen zijn die jou een helpende hand toesteken. Vandaag was Marijke daar 1 van......

Het laatste uur van de wandeling was het droog. Gelukkig nu alleen nog maar een "vals platte" weg. Maar wijzelf, geen draad meer droog. Mijn voeten waren een uitzondering. Dankzij mijn nieuwe gore-tex Meindle schoenen en gamashen...... droog!!!!

En dan komen we aan in het Hostal en word eerst ik overvallen door emoties en moet huilen. Zo mooi en zo een lieve behulpzame dame. De vermoeidheid speelt hier ook wel een rol in denk ik. Maar wat een prachtig plekje. Onze natte zooi op een rek, en dan een prachtige 2 persoonskamer. Ook Marijke schiet ff vol..... Maar dan vermannen de 2 Peligrina's zich weer en settelen zich bij een wel heel bijzondere tafel. Rond, bovenop een glasplaat. En naar beneden toe hangt een deken. De verrassing zit eronder..... een plaat met roodgloeiende kooltjes. We nemen plaats op de stoel en leggen de deken over onze benen en we worden langzaam weer warm..........Zooooo lekker!!

Niet zo slim vanmorgen..... we waren ons proviand vergeten mee te nemen. Hebben deze barre tocht gedaan op een gekookt ei, muslirepen en noten...... Maar vanavond weer genoten van een heerlijk Pelgrimsmenu!

En nu..... Marijke ligt al een uur heerlijk te slapen terwijl ik dit verhaaltje typ op mijn telefoon. Duurt lang...... maar ach, ik ben een nachtuil..... nog ff mijn tanden poetsen en dan kruip ook ik onder de flanellen bloemetjes lakens!

Buenos Noches


Reacties

Reacties

Yvonne

Hoi lieffies wat schrijf je weer mooi Marja. Dank jullie wel voor het meegenieten.

Ellen

Ik zie een roeping! Schrijfster van reisverhalen????????

Marja

Dank je wel Ellen!!!

Rina

Wat een dag! En wat een ontlading! Ik hoop voor jullie dat het weer beter wordt.

Trudi

Door je mooi verwoorde verslag loop ik in gedachten met jullie mee.
Ben beetje jaloers op je hoor!

Rosanna

Geef het als je wilt elke keer even aan als je wat geschreven hebt. Ik raak ook steeds meer gefascineerd door de camino. Weer een boek over aan het lezen. Mooi beschreven weer en hoe meer ik er over lees, hoe meer ik. Strikken raak bij deze speciale tocht. Zet'. Op dames en laat ons meegenieten

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!