Almaden de la Plata.

Oeps...... vanmorgen pas om 7.38 wakker en je moet om 8.00 vertrokken zijn! Haast is niet fijn als je aan t Pelgrimeren bent. Dat werd dus koffie op t bankje voor de deur. Marijke ging proviand inslaan, helaas.... winkel was nog dicht en de taxi kwam bijna.

De 2 Peligrina's doen vandaag de eerste 15 km met de taxi. Dit eerste stuk is nl. asfalt, provinciale weg. En Spanjaarden rijden niet zachtjes...... En wij willen deze 2 weken graag ongeschonden afmaken!

De taxi reed voor en in ons beste Spaans (handen en voeten nog steeds, omdat de vertaalapp niet lukt) gevraagd of hij ook even met ons naar een winkel wilde. No problemo! Heel fijn en hij rekende niet eens extra. Terwijl het best lang duurde want ook in de winkel moet het met handen en voeten.

Onderweg naar de Pelgrims gezwaaid die er wel liepen. Respect hoor, want zij moeten vandaag wel 30 km. Na een uurtje ons ontbijtje gedaan in Parque Sierra de Norte.

Wauw!!! De geluksmomentjes gieren weer voorbij. Heel veel bloeiende lavendel en andere bloemen. Ook hier weer kurkeiken en de eerst 2 uur geen mens gezien. Lopen gaat een stuk beter dan gisteren. Er ligt een grof stenig pad de eerste kilometers en het terrein glooit.

Dan worden we ingehaald door 2 Amerikanen op een mountainbike. Ze stoppen en we maken een gezellig praatje. Onze lunch doen we onder een boompje. Er komen nu ook verschillende fietsers voorbij. De gehuurde mountainbikes hebben geen bagagedragers, dus de bagage wordt na gebracht. Even voelen wij ons bikkels, wel bagage en 2 liter water.

De rugzak is weer wat lichter als wij ons pad vervolgen. Marijke vind een mooie stok voor mij. En dat is fijn want de heuveljtes worden iets steiler nu. Dan passeert de eerste "asfaltloper" ons, best nig kwiek. Die heeft er inmiddels 23 km opzitten...... We gaan een hek door en komen langs een kudde koeien die ons liggen aan te staren. Het zijn van de leuke, met een bel om hun nek. Marijke wil een foto van dichtbij maken. MaR de dames willen niet poseren, staan op en lopen eigenwijs weg.

De laatste 4 km voor vandaag gaan in. Het pad wordt anders, de stenen groter en langzaam steiler. Het wordt een echte berg! We worden ingehaald door de Itiliaan. Gelukkig, hij hijgt ook en gaat ook steeds langzamer.... Een paar keer stoppen voor een slokje water. Boven op de top een mega mooi uitzicht van de weg die we hebben afgelegd. En als we de andere kant opkijken.......

Almaden de la Plata!!! Een schattig Andalusich dorpje, witte huisjes met rode daken en twee kerktorentjes. We zetten de afdaling in. Want steil omhoog betekent ook steil naar beneden. Zo steil dat na 20 stappen je tenen pijn gaan doen. Marijke, de lieverd, bied haar verbrande arm weer aan. (We zijn al 2 dagen op zoek naar creme). En dan ineens is de weg geplaveid en lopen we het dorpje in. Na 2x de weg naar de Alberge te hebben gevraagd eindigt onze tocht (15 km) vandaag in een kleine herberg met 8 bedden. Niks geen stapelbed, maar heerlijke 1 persoonsbedden!!!! A good place to be!

We zijn lekker op tijd binnen, doen alles op zijn Spaans, lekker langzaam en houden een kleine siësta. Doen boodschapjes, incl. zonnebrandcreme, en sluiten de dag af met een lekker Pelgrimsmenu. We wilden eigenlijk zelf koken maar dat is veel duurder!

And now...... Rain in Spain.